Aankondiging van het concert in het Noordhollands Dagblad.
|
|
|
Muziek uit alle windstreken is de rode draad in dit concert. In alle landen is muziek een middel om de
cultuur van het eigen land tot uiting te brengen. Accordeonola laat u vanavond muziek uit alle windstreken horen.
Speciale aandacht ook voor 'Oy Tate'. Dit is het nieuwe ensemble van Accordeonola dat zich speciaal toelegt op
karakteristieke Klezmer-muziek. |
De recensie in het Noordhollands Dagblad.
|
Accordeonconcert prikkelt de fantasie |
Een mooie recensie. Alleen jammer dat niets geschreven is over de Klezmer-groep, terwijl deze groep nu juist zo'n
welkome afwisseling vormde tussen de twee orkesten.
Generale repetitie voor het concert.
De jaarlijkse repetitiedag om de puntjes op de i's te zetten.
Accordeonola heeft nu ook een WAPsite. Deze kun je met je mobiele telefoon bekijken. Voeg het adres http://home.hetnet.nl/~accordeonola/wap/index.wml toe aan je Favorieten, en je kunt overal de Agenda van Accordeonola raadplegen.
Even na negen verzamelden we ons op de haven van Den Oever. De zon scheen, maar boven zee dreigden
donkere onweerswolken. Schipper Jan Heijligenberg verwelkomde ons aan boord van de Neptunus.
In de gezellige ruimte onder in het schip kregen we appeltaart en koffie of thee. We verheugden
ons op het uitstapje naar de Wadden, dus was het een teleurstelling toen de schipper vertelde dat
hij slecht weer verwachtte en het daarom niet aandurfde de bijboot mee te nemen die nodig is om
vanaf het schip op het droog gevallen wad te komen. Hij beloofde dat het evengoed een mooie dag
zou worden.
We voeren de haven uit en direkt werd het net uitgebracht. Het was rustig weer, nauwelijks
golfslag, zodat niemand last kreeg van zeeziekte. Bij het binnen halen van het net viel op hoeveel
groen er mee naar boven kwam. En toen het net geleegd werd in een kunstof bak, viel op dat er meer
krabben dan vis gevangen was.
Het was voor sommigen wel even schrikken toen de schipper tussen de gevangen vis en krabben een
schedel vond van een verre voorvader. 'Ik moet geen vis meer!' riep Sandra. Met een beetje moeite
kun je wel zien dat de verre voorvader familie van schipper Jan is (die met het baardje).
Onze wetenschapper aan boord deed nog een belangrijke wetenschappelijke ontdekking. Onze
voorouders hadden tanden en een schedel van kunststof!
Degenen die nog nooit een kwal aangeraakt hadden konden nu eens voelen hoe dat voelt. Jan
(niet de schipper) pakte een krab. Dat vond de krab niet leuk en kneep met zijn schaar flink
in de vinger van Jan.
We gingen voor anker. Wie wou mocht vissen. Er waren echter niet zo veel die het aandurfde een
tegenspartelende dikke worm aan de haak te doen. Alleen Nel, Cynthia en Jan. Nel was de enige
die iets ving, een krab.
Tussen de middag kregen we tomatensoep en brood. Wonder boven wonder regende het precies tijdens
de maaltijd en was de regen voorbij gedreven toen we na de maaltijd weer aan dek kwamen. En we
hadden nog meer geluk. Het weer bleek minder slecht te worden dan aanvankelijk verwacht. De
bijboot werd ons na gebracht zodat we toch nog konden lopen op het Wad. We voeren
naar een soort kom in een droog gevallen zandplaat. Op een zandplaat verder weg konden we
zeehonden zien liggen. Schipper Jan liet ons zien hoe hij de vis rookte. Na slechts een half uur
kon de vis gegeten worden. En dat smaakte boven verwachting goed.
De schoenen en sokken moesten uit. Met z'n allen in de bijboot. Schipper Jan gaf met de zware
buitenboordmotor flink gas en stuurde van links naar rechts waardoor de boot flink ging
schommelen. Dat staat garant voor dolle pret. We moesten nog een klein stukje door het water,
maar met opgetrokken pijpen bleef de broek wel droog.
Schipper Jan liet ons verschillende dieren op het Wad zien. Het meest bijzonder was een
beestje in een lange schelp die rechtstandig in de grond leeft. De schipper groef een
aantal uit en legde ze plat op het zand. Heel bijzonder om te zien hoe het diertje zich na enige
tijd opricht om vervolgens tamelijk snel verticaal in het zand weg te zakken.
Sneller dan velen gewenst hadden gingen we weer terug naar de boot. Op de boot was het oppassen
op het natte en daardoor gladde dek. Manfred maakte een behoorlijke schuiver, hij gleed zomaar
opeens over het iets hellende dek van achter naar de stuurhut. Helaas is daar geen foto van.
Op de terugvaart naar de haven begon het een beetje te spetteren. In de haven vroeg de schipper
wie er nog vis wou. Daar waren liefhebbers voor. Ria vroeg er twee en hield een plastic zak open.
De schipper nam een schep, schepte in de bak met vis, en liet vier of vijf vissen in de
plastic zak glijden. 'Ik wou er maar twee,' zei Ria. 'Ik kan niet tellen,' zei de schipper.
En ook de anderen kregen een hele schep vis. Bij het verlaten van het schip kwam de regen pas
echt goed los. We hebben het wonderbaarlijk goed getroffen.
Hieronder kun meer foto's bekijken. Klik op de bovenste knoppen om te selecteren van wie je
de foto's wilt zien en op de knoppen daaronder om naar een volgende of voorgaande foto te
gaan.
Ensemble Oy Tate heeft tijdens het pleinfeest opgetreden in de kerk aan het Loopuytpark in
Julianadorp. Een betere locatie hadden ze zich niet kunnen wensen. Het geluid was perfekt, zeer
helder, niet te veel echo. Al zullen sommigen het niet zo plezierig gevonden hebben dat ook elk
foutje heel helder te horen was. De avond werd geopend door bekende gevoelige muziek op
blokfluit, begeleidt door het orgel van de kerk. Een mooie combinatie. Te gevoelig voor iemand
in het publiek, die in tranen de kerk verliet. Een man zong met warme stem een aantal liederen,
die in de kerk prachtig klonken. En toen mocht Oy Tate optreden. Het was duidelijk hoorbaar dat
de Klezmer muziek ze meer en meer eigen aan het worden is. Ze speelden het met veel gevoel. De
accordeonklanken, in combinatie met de klarinet, kwamen volledig tot hun recht in de kerk. Na
een aantal door een vrouw gezongen liederen kwam een meisje van 13, die eerder 15 leek te zijn.
Ze zong twee liederen begeleidt door piano. Het eerste lied begon ze wat zacht, maar het tweede
lied, dat ze volledig uit haar hoofd zong, zong ze heel helder, heel vrolijk en spontaan. We
zullen de komende jaren zeker meer van haar gaan horen. Vervolgens mocht een ieder nog eens
optreden. Aan het eind van de avond kregen ze alle een fles wijn, met uitzondering van het
meisje van 13, dat een ander presentje kreeg. Oy Tate kreeg van diverse mensen uit het publiek
complimenten over hun optreden, en ze werden uitgenodigd ook volgende week te komen optreden,
wat helaas niet door kan gaan omdat de basist dan op vakantie is.
De 'Kennemer Accordeongroep' en het 'Jeugdensemble Air & Tune' uit Haarlem en het A- en
B-orkest van Accordeonola hebben een concert gegeven in de Vereenigde Doopsgezinde Gemeente
in Haarlem
Even over enen in de middag verlieten we Den Helder voor de rit naar Haarlem waar we om drie uur
verwacht werden. Het parkeren in Haarlem was niet eenvoudig, vrijwel alle parkeerplaatsen waren
vol. We werden ontvangen in een tussen woningen verborgen kerk die van buiten veel kleiner leek
dan hij van binnen bleek te zijn. We kregen koffie, thee, frisdrank en cake, voor we aan de
gezamelijke repetities begonnen. De leden van Air en Tune uit Haarlem, een jeugdorkest met leden
tussen de ongeveer acht en veertien jaar, hadden verwacht dat ons B-orkest ook een jeugd orkest
was. Toen ze 'onze oudjes' zagen zei een meisje 'als dat een jeugd orkest is dan zijn wij zeker
een peuterorkest.'
Air en Tune oefende met ons B-orkest, de Kennemer Accordeongroep met ons A-orkest. Het geluid in
de kerk was goed, alleen de enorme echo was wel een beetje een probleem. Na de repetities en
voor het concert kregen we een een heerlijke maaltijd. Dat hadden ze goed verzorgd. Na het eten
konden de orkesten nog enige tijd oefenen op hun eigen muziek voor het concert. Daarna was het
wachten op het publiek. De opkomst viel mee. Er was namelijk een belangrijke voetbalwedstrijd
deze avond, en dat zal zonder twijvel mensen thuis voor de buis gehouden hebben. Afwisselend
speelden de orkesten uit Haarlem en de orkesten van Accordeonola. De orkesten uit Haarlem hadden
een aantal zeer geschikte muziekstukken uitgezocht voor dit concert in de kerk. Een groot
plezier om naar te luisteren. Buiten begon het donker te worden, en zo ook in de kerk, waardoor
sommigen moeite kregen met het lezen van hun muziek. De avond werd afgesloten met de
ingestudeerde gezamelijke muziekstukken. Het B-orkest kreeg complimenten voor hun goed
gespeelde, helder en doorzichtig gespeelde muziek. Het A-orkest heeft helaas wel wat steekjes
(steken) laten vallen. Het was een geslaagde avond. Een plezierige goed georganiseerde dag.
Hopelijk zullen we nog vaker samen spelen.
Op de terugweg in de auto konden we via de radio nog het eind van de wedstrijd mee maken.
Nederland won.
Hieronder kun meer foto's bekijken. Klik op de knoppen om naar
een volgende of voorgaande foto te gaan.
Voor de 10e maal werd in de binnenstad van Den Helder de Dag van de Muziek georganiseerd.
Op zo'n dag zou het prachtig zonnig weer moeten zijn, maar helaas dreven er donkere wolken
voor de zon en regende het een beetje zo nu en dan. Gelukkig lieten de mensen zich daardoor
niet weerhouden de stad in te gaan om te genieten van alle muziekale optredens.
Het B-orkest en A-orkest van Accordeonola speelde dit jaar op het Juttersplein. Moeilijk te
vinden als je er nog nooit geweest bent, maar heel gezellig als je er eenmaal bent. Er was
een groot overdekt podium neergezet waar de leden van Accordeonola alle eenvoudig een plaatsje
vonden. Direkt voor het podium liep nog een deel van de overkapping van de winkelstraten zodat
bij een regenbui de luisteraars droog konden staan. En er stonden tafeltjes waar het publiek
onder het genot van een kopje koffie uit het café op het pleintje genoegelijk konden kijken en
luisteren.
Terwijl de beide orkesten speelden deelde Frans blaadjes uit aan het publiek met informatie
over Accordeonola, om zo het orkest te promoten en mogelijke accordeonspelers onder het
publiek ertoe over te halen eens bij een repetitie te komen kijken en luisteren, om vervolgens,
zo hopen wij, te besluiten bij ons te komen spelen. Het uitdelen van de blaadjes verliep zeer
voorspoedig toen de kinderen van leden van Accordeonola hem erbij gingen helpen. De grote
voorraad informatieblaadjes was al snel uitgedeeld.
Oy Tate, ons Klezmer-ensemble, tradt tweemaal op: om half vier in het Filmhuis en om vijf uur
in eetcafé De Kamer. Het Filmhuis was een perfecte locatie voor het ensemble. Op het kleine
podium in de kleine zaal met het goede geluid kwam het ensemble helemaal tot zijn recht.
Alleen de verlichting was slecht geregeld. De leden van het ensemble zaten behoorlijk in het
donker. Hun muziek was nauwelijks of niet verlicht. Manfred werd bovendien regelmatig verblind
door het flitslicht van een fototoestel. Hij heeft hele delen van de muziek uit zijn hoofd moeten
spelen. En het was er warm. Michel, die vanwege het sombere weer dacht dat het fris zou zijn en
daarom maar wat extra kleding aangetrokken had, wist na afloop niet hoe snel hij de overvloed aan
kleding kwijt moest raken.
Was het al warm in het Filmhuis, in eetcafé De Kamer was het nog veel warmer. En veel voller.
Er waren zoveel mensen dat er zelfs nauwelijks nog ruimte was om te staan. Ze hebben
ruimte moeten maken, en her en der bij de gasten in het eetcafé de geschikte stoelen weg moeten
trekken (sorry mensen) opdat ze konden zitten. Maar ondanks de warmte die bij de spelers
vele zweetdruppels over het gezicht liet glijden, ondanks de krappe ruimte en het luide
geroezemoes, was het een mooi optreden, en kreeg de prachtige solo van de klarinettiste de
waardering die het verdiende (we want more, we want more!).
Foto's zijn er helaas niet van, maar er waren ook nog solo optredens van leden van
Accordeonola in de stad. Om kwart over één speelde Martijn in de Kroonpassage. Hij speelt vaker
solo, zie ook 'Dinsdag 27 april 2004'. En Jenny van der Wal is ook al een bekende soliste. Zij
speelde om kwart voor drie in de Kroonpassage. En tot onze verrassing troffen een aantal leden
ook nog een oud-lid aan, Tony, die samen met een gitarist een optreden verzorgde.
|
|
Het B-orkest stopte een kwartier eerder en het A-orkest begon een kwartier later, zodat
het project-ensemble na weken oefenen bij Michel en Tineke thuis een eerste proefoptreden
konden geven voor een aantal leden van beide orkesten. Dit jaar zijn de leden van het
project-ensemble: Ina, Michel, Manfred, Bertie en Isabella. Ze spelen Klezmermuziek.
Vlotte, levendige, goed in het gehoor liggende muziek.
Cees luisterde aandachtig en gaf enkele aanwijzingen die duidelijk hoorbaar de muziek meer tot
leven brachten. Er waren nog enkele problemen met het tempo. Het gelijkspelen en de dynamiek
kan nog beter. Gelukkig maar, dan hebben ze ook de komende tijd nog iets om naar te streven en
aan te werken tijdens de gezellige avonden samen spelen.
Geen vergadering ging voorbij, of Michel bracht naar voren dat hij een bas-accordeon erg mooi
vond klinken. Telkens vroeg hij of het mogelijk was dat ook Accordeonola een bas-accordeon zou
aanschaffen. Hij kreeg meer leden enthousiast. De aankoopkosten van zo'n bas-accordeon leken
echter te hoog voor de vereniging.
Toch is het bestuur op zoek gegaan naar wegen om een bas-accordeon te kunnen kopen. Met
succes. Vanavond, even na de pauze, kwamen twee heren van muziekhandel Willems helemaal uit
Helmond de bas-accordeon
brengen. Marco, die de baspartij op een keyboard speelt en nog nooit accordeon gespeeld heeft,
kreeg de bas-accordeon. Na enige instructies over de werking van de bas-accordeon en de
bijbehorende versterker speelden we twee delen uit 'Tokyo Adventure'. Dat klonk nog erg onwennig.
Grootste probleem voor Marco bleek te zijn dat de tonen van de bas-accordeon traag tot klinken
komen, waardoor hij telkens een klein moment te laat was.
'Met oog op toekomst moet Accordeonola alert blijven'
DEN HELDER - Martijn de Loos (13) treedt als accordeonspeler in de voetsporen van zijn opa.
Die is zo trots, dat hij het nieuwe instrument van zijn kleinzoon grotendeels financiert.
Ook van anderen krijgt hij leuke reacties. "Op de basisschool hield ik er een spreekbeurt
over. Mijn klasgenoten mochten meestemmen over het cijfer en ik kreeg allemaal
tienen."