|
DEN HELDER - Ze hebben er hun mond van vol. De heren C. van der Plaat, J. Faber en
C. Schaap, samen het huidige bestuur van de accordeonvereniging "Accordeonola". De heren spelen
zelf geen accordeon en kunnen zelfs geen muzieknoot lezen, maar ze zijn met hart en ziel
verknocht aan "Accordeonola".
De vereniging is binnenkort goed voor vijfentwintig jaar accordeonmuziek. In al die jaren heeft
"Accordeonola" borg gestaan voor volle zalen, goede muziek en een leuke sfeer.
De bestuursleden kunnen er over meepraten. Een plakboek wordt doorgegeven. Oude foto's,
beginnend met een groepsopname van die voor de vereniging zo historische zeventiende oktober 1951.
Recensies uit de Helderse Courant, felicitaties ter gelegenheid van het eenjarig bestaan en
kaarten met uitnodigingen voor het eerste winterconcert. Nostalgie, vooral voor een van de leden
van het eerste uur, oud-voorzitter H. van Berg. Zinnen als "Weet je nog, Cees, dat concert in
Rotterdam?", gevolgd door herinneringen uit het roemrijke verleden van de accordeonvereniging
zorgen voor een bloemrijke illustratie.
"Accordeonola" lééft. In 1951 begonnen met zestien leden, is de vereniging uitgegroeid tot
tweéntwintig spelende leden. Onder het huidige bestuur heeft men ongeveer driehonderd donateurs.
In het voornoemde jaar waren dat er ongeveer tachtig. "Accordeonola" geeft regelmatig concerten.
Elke maand wordt een bingo gehouden. Den Helder, bingostad bij uitstek, heeft zelden zulke
drukbezochte bingo's.
De accordeonvereniging hield in de beginjaren feestavonden in het bekende
"Casino" aan de Molengracht. Volgens de leden een vies gebouw waar het stof alle kans had zich op
te hopen, simpelweg omdat de eigenaar weinig zin had de handen uit de mouwen te steken en de zaak
op te ruimen. Een gebouw ook met een zeer kleine foyer, waardoor de bezoekers in de pauzes
genoodzaakt waren hun elleboog in het kopje koffie van de buurman te laten hangen. Toch kon deze
slechte entourage de mensen niet weerhouden elk jaar weer massaal naar het Casino te stromen om
de opvoeringen van "Accordeonola" en de gastartiesten bij te wonen.
"Accordeonola" had in de jaren vijftig artiesten van wie weinig mensen hadden gehoord, maar die
later bij de opkomst van de televisie uitgroeiden tot de groten in de vaderlandse "showbiz".
Willy Alberti, de Amsterdamse Napolitaan, was er één van. Rita Cortia, een dame van omvang, was
een ander. Ook de Mounties, nog zonder René van Voren met met wijlen Piet Plevier, konder zich in
de belangstelling van het Accordeonola-publiek verheugen. De Selvera's, het Limburgse zingende
damesduo, behoorden ook tot de medewerkenden. Zij hadden een contract getekend met de
Sleeswijk-revue, maar vergaten dat met "Accordeonola" eerder een contract was afgesloten. Een
drukke briefwisseling volgde, een oplossing werd gevonden: de Selvera's kwamen optreden, maar na
de voorstelling bij Sleeswijk. Zij arriveerden om kwart over twaalf 's nachts bij het casino.
Rotterdam
Niet alleen Den Helder toonde belangstelling voor "Accordeonola". Er kwamen uitnodigingen uit
Rotterdam, Amsterdam, Emmeloord, maar ook uit Limmen en Wervershoof. Geen zee ging de vereniging
te hoog. De heer C. van der Plaat, de huidige voorzitter van Accordeonola, een sappig verteller,
verhaalt over de gedenkwaardige reis naar Rotterdam: "Het vroor dat het kraakte. Tot overmaat van
ramp had het die dag geregend en het kostte moeite op je benen te blijven staan. We hadden de,
hele dag zitten dubben of we nu wel of niet zouden gaan. We hebben het wel gedaan, maar met ware
doosverachting. Toen we in Rotterdam aankwamen, stonden die mensen daar ons met zulke ogen aan te
kijken. "Hoe durven jullie, met dit weer. We hadden jullie al afgeschreven".
De eerste repetities hield Accordeonola in de kapperszaak van Van Ooyen in de Helderse
Sluisdijkstraat. Zondagmorgen werden alle kapperswerktuigen opzij geschoven om de vereniging de
noodzakelijke, ruimte te geven. Het eerste optreden, werd gegeven op 22 maart 1952. Het Stedelijk
Muziekkorps trad voor de pauze op, na de pauze een toneelstuk dat werd opgevoerd onder de
heroïsche titel "Als de plicht gebiedt". Daarna" was het de beurt aan de accordeonvereniging.
Krantenrecensies spraken later van een "verrassend verfrissend geluid".
De dirigent in die tijd was de heer Steinroth. Hij wist in korte tijd van ongeschoolde muzikanten
een hecht geheel te maken, waardoor de vereniging al gauw een vaste kern van luisteraars tot zich
trok. Eën van de grootste successen was weggelegd in Den Helder. Op 10 oktober 1954 werd ter
gelegenheid van het honderdjarig bestaan van het KIM een concours gehouden voor
accordeonverenigingen. Dit werd georganiseerd door "Accordeonola" en gehouden in 't Huys
Tijdtverdrijf". Het jubileum van het KIM was aanleiding om een feestweek te organiseren, onder
het motto "Den Helder marinestad". Accordeonola had twintig accordeonverenigingen naar de marine
stad weten te halen. De happening werd geopend door burgemeester Rehorst. De opvoering werd een
groot succes.
Ook nu successen
De successen voor de vereniging zijn niet voorbij. Tijdens een concours in Emmeloord werd de
vereniging gepromoveerd naar de klasse "uitmuntendheid" van de Nederlandse Accordeon- en
Mondaccordeonbond, het hoogst bereikbare op dit gebied.
De accordeonvereniging, staat nu onder de bezielende leiding van dirigent Wim van der Tak,
muziekleraar. Alle spelende leden "hebben" nu muziekschool. De bestuursleden van de vereniging
zeggen zeer blij te zijn met de medewerking van de heer Van der Tak, die volgens hen een geheel
eigen klankbeeld aan de muziek geeft.
Op 17 oktober viert de vereniging met onder meer een opvoering in de schouwburg het
vijfentwintigjarig bestaan. Verder is er 's middags om half drie een receptie.
|
