Wim v.d. Tak

NOORD HOLLANDS DAGBLAD
Den Helder, november 1986

Een episode uit de geschiedenis van Accordeonola wordt komende zaterdag afgesloten. Dirigent Wim van der Tak neemt tijdens het jubileumconcert in de Schouwburg afscheid als dirigent. Ruim achttien jaar heeft Van der Tak het dirigeerstokje gehanteerd voor het muziekgezelschap, dat voornamelijk uit accordeonisten bestaat.

Oorspronkelijk komt Wim v.d. Tak uit Amsterdam. Daar studeerde hij accordeon en piano op het conservatorium. Later specialiseerde hij zich in het bespelen van elekrisch orgel, keyboard en synthesizer. Via een omweg langs Duisland, Enschede en Almelo kwam Van der Tak rond 1963 op Texel terecht. Een paar jaar later vestigde hij zich met vrouw en kinderen in Den Helder. Daar werkt hij aan de muziekschool, het huidige Triade.

In 1968 kwam hij bij Accordeonola. "We begonnen toen met zes mensen. Heel langzaam is vanaf die tijd de bezetting opgebouwd. Ik herinner me nog goed dat we ons eerste concert gaven in een klein gebouwtje van een of andere speeltuinvereniging. In 1972 gingen we voor het eerst naar een concours. Daar wonnen we de eerste prijs in de afdeling Uitmuntend. Twee jaar later mochten we spelen in de hoogste afdeling: de eredivisie. Het ledental steeg ook meteen. Op dit moment hebben we twee orkesten : het jeugdorkest en de volwassenengroep. Dit soort ensembles kunnen overigens niet zo groot worden. Het maximum is twintig leden. Toen we naam begonnen te maken kregen we ook meer optredens. Zo gingen we op uitnodiging van de Culturele Raad Noord-Holland de bejaardentehuizen langs. Het hoogtepunt was voor mij een optreden in het NOS-programma 'Muziek voor ons plezier', in 1982."

Wim van der Tak vindt het na achttien jaar welletjes. "'Je moet er een keer een punt achter kunnen zetten. Ik ben zelf iemand die erg van veranderen houdt. Anders roest je vast. Ik heb daarnaast het geluk dat een oud-leerling van me, Cees Dito een zeer bekwaam opvolger is. Het is erg fijn dat zo iemand de leiding van het orkest kan overnemen. Na achttien jaar heb je natuurlijk een enorme band met de leden. Ik heb altijd geprobeerd om sociaal-denkend te zijn. Zo besteedde ik altijd aandacht aan iets wat de leden hadden meegemaakt. Had de een examen gedaan of had een ander wat bijzonders aan de hand : ik ging er altijd even op in. Zo kreeg je telkens de gelegenheid de banden met de orkestleden aan te halen. Dat zal ik zeker missen. Aan de andere kant moet je na zo'n lange tijd oppassen voor bedrijfsblindheid. Ik heb ook gemerkt dat ik soms wat gemakkelijker ben geworden. Vooral op die gebieden waar ik vroeger de puntjes op de i zette, denk ik nu : laat maar zitten."

Nadat hij jarenlang de dirigentenstaf heeft gehanteerd lijkt het Wim van der Tak nu ideaal om zelf weer eens te gaan spelen. Zo is hij lid van een Helderse Big Band en heeft-ie een combo samengesteld, waarin hij zelf actief musiceert. Daarnaast heeft Van der Tak het afgelopen jaar ontzettend veel tijd besteed aan het vervaardigen van de arrangementen van de revue van de dertiger jaren. Zijn docentschap aan het muziekcentrum binnen Triade is Wim van der Tak langzamerhand aan het verruilen voor het assistentschap van de directie.

Hij is, zoals eerder gesteld, een man die van veranderingen houdt. Een hartewens van hem is dat de Heldenaren wat meer gebruik gaan maken van het culturele aanbod in de marinestad. "Het lijkt soms wel alsof de mensen niet willen. Als ik het vergelijk met soortgelijke steden valt me het bezoek aan allerlei voorstellingen zwaar tegen. O ja, Andre van Duin trekt gerust volle zalen in De Kampanje, maar Chris Hinze zal niet meer dan zestig bezoekers krijgen."

Voor verenigingen is het op een ander vlak vaak moeilijk om concerten te organiseren, zo vindt de dirigent van Accordeonola : "Als kleine vereniging hik je tegen de huur van de zaal van de schouwburg aan. Die is erg hoog. Daarbij komt dat je een select publiek krijgt. Ik vind die hele aanbouw aan de Kampanje een fiasco. Ze hadden er beter een kleine zaal kunnen bouwen, waar zo'n driehonderd mensen in kunnen."

Komende zaterdag, 22 november, houdt Accordeonola haar jubileumconcert. De vereniging van accordeonisten bestaat dan 35 jaar. Dit concert zal dus ook in het teken staan van het afscheid van haar dirigent. "Er zijn mensen die denken dat de accordeon alleen geschikt is voor bruiloften en partijen. Daarom heb ik in de loop der jaren wat "zware" muziek op het repertoire gezet. Dat is dus op het komende jubileumconcert ook het geval. Voor de pauze staan werken op het programma van o.a. Rixner, Schubert, Rauch en Van Norden. Daarna brengen we het betere werk op amusementsgebied.

Soms vroegen mensen wel eens aan me : 'speel eens een gezellig nummertje. Daarom zal het laatste muziekstuk een soort smartlapachtig geval zijn. Zo wil ik afscheid nemen."

De laatste solo van Wim

Wim van der Tak draagt het dirigeerstokje over aan Cees Dito, en een aantal atributen die hem nog goed van pas zullen komen : een stamper om de muziek erin te stampen, oordoppen voor als de muziek niet om aan te horen is, maar vooral ook een feestmuts, omdat 'het werken met dit orkest een feest is'.

Een laatste gezellige avond samen.

Trui met muziek