Cees Dito

NOORD HOLLANDS DAGBLAD
Den Helder, oktober 1991

Cees Dito

De Helderse Accordeonvereniging Accordeonola bestaat deze maand veertig jaar. Toch moet met het ontkurken van de champagnedoppen nog even gewacht worden. De repetities voor de jubileumviering zijn namelijk nog in volle gang. De circa 35 leden zetten op 9 november de kroon op het werk met een concert in de Swarovski-zaal van schouwburg De Kampagne.

De 32-jarige Cees Dito is de dirigent van het muzikale gezelschap. Onder zijn leiding moeten straks de hooggespannen verwachtingen waargemaakt worden. Reden genoeg voor Onze Krant om eens een babbeltje met de Helderse oefenmeester te maken.

Vrij opvallend is de toch wel vrij jonge leeftijd van de dirigent. Hiermee geconfronteerd blijkt Dito daar zelf totaal niet bij stil te staan. Voor hem is het vrij vanzelfsprekend, aangezien hij alweer vijf jaar als dirigent actief is bij de accordeonvereniging. "Ik ben nu eenmaal op vroege leeftijd met het maken van muziek begonnen", zegt de bebrilde oefenmeester.

"Als achtjarig jochie sloot ik me aan bij de muziekschool AMV (Algemene Muziekvorming). Daar kregen we één keer in de week een uurtje vrij algemene muziekles. Na een jaar kon je dan kiezen welk muziekinstrument je ging bespelen. Bij mij werd dat dus accordeon. Waarom dit instrument? Nou, dat weet ik eigenlijk niet precies meer, al kan ik me wel herinneren dat er toen na de AMV-les twee jongens altijd accordeonles kregen. Ik treuzelde dan na de les net zo lang met het inpakken van mijn spullen, zodat ik kon zien dat ze de accordeon uitpakten. Ja, dat apparaat straalde gewoon een bepaalde uitwerkingskracht op mij uit."

"Ik kan me ook nog wel herinneren dat de meester aan me vroeg wat ik later wilde worden. Dit was in de tweede klas van de lagere school. Ik had daar eigenlijk nog geen seconde over nagedacht, maar ik antwoordde direct: 'Dirigent'. Ik zag mezelf dan al staan voor zo'n groot symfonieorkest. Oké, dat is er mischien wel niet helemaal uitgekomen, maar ik ben zo ook wel tevreden hoor."

Dito heeft zijn conservatoriumdiploma gehaald in Alkmaar. "Mijn opleiding was gebaseerd op de accordeon en daar is later het elektrische orgel bijgekomen. Ik ben dus niet bevoegd om pianoles te geven. Geen verschil? Jazeker, die fout maken een heleboel mensen. Er is wel degelijk een groot verschil. De hele benadering van de piano is heel anders. De aanslag is ook totaal verschillend. Bij de piano veel zwaarder dan bij het orgel. Dat moet je toch zeker niet onderschatten."

Een spannende dag voor Accordeonola. Op 9 november zal de muziekvereniging een jubileumconcert in De Kampagne verzorgen en de repetities zijn in volle gang. "Wij hebben als vereniging toch wel de doelstelling om er iets speciaals van te maken", vertelt Dito. "Kijk, de accordeonmuziek wordt altijd in verband gebracht met gezellige bruiloftsmuziek. Ja, de welbekende 'Kermisklanten-sound'. Dat is de stempel die op de accordeon gedrukt staat. Wij proberen echter iets anders te brengen. Zo spelen we straks in de schouwburg voor de pauze werk van Grieg, Dvorak en Mozart. Je merkt dat de mensen in de zaal verbaasd zijn. Je krijgt dan vaak hele leuke reacties. Zo van: 'Goh, dit had ik niet verwacht'. Ik weet hiervan nog een goed voorbeeld van uit de tijd dat ik het eerste jaar conservatorium deed. Je moest dan regelmatig met concerten meedoen. En dan praten we toch over kunstmuziek. Ik speelde dan mee op de accordeon. Na afloop kwam er eens een hoofdvakdocent naar me toe. Hij zei: 'Niet te geloven; dat je met een accordeon zulke muziek kunt maken. Dat wist ik helemaal niet'. Dit was toch echt een hoofdvakdocent. Kun je nagaan..."

"Na de pauze van onze optredens ligt de nadruk meer op het showachtige element. We kiezen dan voor een bepaald thema. Met ons jubileumconcert wordt het film, musical en televisie. Dit belooft zeker een spektakel te worden. Verkleedpartijen, decorbelichting en noem maar op. Er wordt zelfs in gedanst. Ja, je moet het publiek toch zien te boeien. Het oog wil tenslotte ook wat."

(Foto: Peter van Aalst)