|
De eerste jaren van Accordeonola
1952
Het eerste optreden van Accordeonola
op het Winterconcert van het Stedelijk Muziekkorps

1. A. * 2. J. * 3. A. * 4. Dick * 5. R.
6. Henk * 7. Henk * 8. Nico * 9. D. * 10. Cor
11. H. * 12. Leo * 13. H. * 14. D.
15. Willy * 16. Corrie * 17. H.
Uit het Helders Weekblad van 1991
Afl. 424
Accordeonola
Op 17 oktober 1951 vatte kapper A. B. van Ooyen samen met J. C. Heyt het plan op om een
accordeonvereniging op te richten. Na een oproep in de Helderse Courant meldden zich dertien
accordeonisten aan die onder leiding van dirigent D. H. Steinroth de eerste repetitie
hielden in de kapsalon van Van Ooyen. Zijn vrouw bedacht de naam Accordeonola.
D. H. Steinroth was geen onbekende in Helderse muziekkringen. Na zijn loopbaan als staf
muzikant bij de Koninklijke Marine stond hij als dirigent voor diverse verenigingen zoals
het Stedelijk Muziekkorps, de Schager Harmoniekapel, Harmonie Concordia uit Breezand en
Accordeonola. Verder was hij leraar aan de Volksmuziekschool. Als voorzitter van de
vereniging werd H. van de Berg gekozen. Onder zijn leiding werd het doel van de vereniging
als volgt omschreven: het repeteren om zodoende het peil der Helderse accordeonisten op
te voeren en het geven van een aantal uitvoeringen per jaar.
Het eerste optreden vond plaats op 22 maart 1952 tijdens een Winterconcert van het
Stedelijk Muziekkorps. Over deze première schreef de Helderse Courant: "Dit ensemble deed
het uitstekend en zal in de toekomst zijn weg wel weten te vinden."
Ook bij latere concerten was het de gewoonte om het programma te combineren met een optreden
van een andere muziekvereniging, een toneelstuk of cabaret. Na afloop was er een bal met een
dansorkestje. bekende bands uit die tijd waren The Melodians van J. Seegers, The Musical
Mixers onder leiding van J. Schouten en The Musical Rambles van Nic. Visser. Tot de komst
van de schouwburg vonden deze concerten meestal plaats in Casino aan de Molengracht.
Op 10 oktober 1954 werd door Accordeonola een Nationaal Muziekfestival georganiseerd. Aan
dit festijn in 't Huys Tijdtverdrijf deden 23 accordeon verenigingen mee. Het festival was
de muzikale opening van de feestweek Den Helder Marine-stad die werd gehouden ter
gelegenheid van het 100-jarig bestaan van het KIM. In zijn openingsrede sprak burgemeester
mr. G. D. Rehorst lovende woorden over het initiatief van Accordeonola om dit festival te
organiseren. Rehorst die met zijn echtgenote regelmatig de concerten van deze vereniging
bezocht, wees erop dat de accordeonmuziek een grote vlucht nam en dat het meer serieuze
genre er grote mogelijkheden in vindt. Dat was inderdaad het geval.
Naarmate de accordeon populairder werd, kwam men ook meer tot de ontdekking dat er in de
serieuze muziek mogelijkheden lagen voor het instrument. Het kreeg als muziekinstrument
erkenning toen het op de conservatoria als hoofdvak werd gedoceerd.
Door de dirigenten J. van Glabbeek jr. (1957-1962) en P. Rijkers (1962-1968) werden enkele
serieuze muziekstukken op het programma gezet. Het grootste deel bestond echter uit
wals-musettes, tango's en marsen.
Onder leiding van dirigent W. M. van der Tak (1968-1986),
die een conservatorium opleiding had gedaan, werd de serieuze accordeonmuziek een belangrijk
deel van het repertoire. Door de kennis die Van der Tak had van de accordeon en de
accordeonmuziek werd de kwaliteit van het orkest sterk verbeterd. Uiteindelijk bereikte
Accordeonola in 1980 de eredivisie van de Nederlandse Accordeonbond.
De stimulans die hiervan uitging blijkt wel uit het feit dat de huidige dirigent C. Dito uit
het eigen orkest is voortgekomen. Onder zijn muzikale leiding streeft Accordeonola nog steeds
het doel van veertig jaar geleden na: 'Het repeteren om zodoende het peil der Helderse
accordeonisten op te voeren'.
Bron: Archief Accordeonvereniging Accordeonola. J. J. Post, Den Helder.
|
Accordeonola, vermoedelijk 1953

1. Henk * 2. Nico * 3. Dick * 4. Cor * 5. A.
6. Henk * 9. H. * 10. W. * 11. Nico
12. Karel * 14. D. * 15. Leo
19. C. * 20. Henny
Op 6 oktober 2006 ontvingen we bovenstaande foto van Nico van der Lee.
Hij schreef in zijn e-mail:
Hierbij een foto, ik dacht uit 1953. Veel namen herken ik, maar ben een aantal namen ook
vergeten. De drummer uit die tijd was Karel Smolders, het jongetje boven dhr Steinroth ben ik
zelf. Ik herinner me de gezellige zondagochtend repetities in de Sluisdijkstraat, en de
repetities met een klein groepje in Huisduinen bij, dacht ik, Henk Koen. Ook het fenomenale
muzikale geheugen van de altijd goed gehumeurde Leo Mahieu niet te vergeten.
Nico van der Lee
|
Jaarconcert Accordeonola in (vermoedelijk) 1955 of 1956

Geheel rechts Gerrit Groen. Hij was van zijn achtste tot twaalfde
jaar (1955-1959) lid van Accordeonola. Van hem ontvingen we
24 december 2013 deze foto en de volgende foto uit 1959.
Groepsfoto tijdens bondsconcours in november 1959 in Amsterdam

Achterste rij, tweede van links : Henk
Middelste rij, tweede van links : Gerrit
Zondag 25 februari 2007 : Radio Nostalgia

Oud-bestuurslid Cees van der Plaat vertelt op Radio Nostalgia
over Accordeonola rond 1967
Accordeonola 1968

1. Dirk * 3. Ans * 12. Ineke
15. Leo * 17. Gonnie * 18. Piet
1976 : Accordeonola 25 jaar !
Accordeonola in het Noordhollands Dagblad
DEN HELDER - Ze hebben er hun mond van vol. De heren C. van der Plaat, J. Faber en
C. Schaap, samen het huidige bestuur van de accordeonvereniging "Accordeonola". De heren spelen
zelf geen accordeon en kunnen zelfs geen muzieknoot lezen, maar ze zijn met hart en ziel
verknocht aan "Accordeonola".
De vereniging is binnenkort goed voor vijfentwintig jaar accordeonmuziek. In al die jaren heeft
"Accordeonola" borg gestaan voor volle zalen, goede muziek en een leuke sfeer.
De bestuursleden kunnen er over meepraten. Een plakboek wordt doorgegeven. Oude foto's,
beginnend met een groepsopname van die voor de vereniging zo historische zeventiende oktober 1951.
Recensies uit de Helderse Courant, felicitaties ter gelegenheid van het eenjarig bestaan en
kaarten met uitnodigingen voor het eerste winterconcert. Nostalgie, vooral voor een van de leden
van het eerste uur, oud-voorzitter H. van Berg. Zinnen als "Weet je nog, Cees, dat concert in
Rotterdam?", gevolgd door herinneringen uit het roemrijke verleden van de accordeonvereniging
zorgen voor een bloemrijke illustratie.
"Accordeonola" lééft. In 1951 begonnen met zestien leden, is de vereniging uitgegroeid tot
tweeëntwintig spelende leden. Onder het huidige bestuur heeft men ongeveer driehonderd donateurs.
In het voornoemde jaar waren dat er ongeveer tachtig. "Accordeonola" geeft regelmatig concerten.
Elke maand wordt een bingo gehouden. Den Helder, bingostad bij uitstek, heeft zelden zulke
drukbezochte bingo's.
De accordeonvereniging hield in de beginjaren feestavonden in het bekende
"Casino" aan de Molengracht. Volgens de leden een vies gebouw waar het stof alle kans had zich op
te hopen, simpelweg omdat de eigenaar weinig zin had de handen uit de mouwen te steken en de zaak
op te ruimen. Een gebouw ook met een zeer kleine foyer, waardoor de bezoekers in de pauzes
genoodzaakt waren hun elleboog in het kopje koffie van de buurman te laten hangen. Toch kon deze
slechte entourage de mensen niet weerhouden elk jaar weer massaal naar het Casino te stromen om
de opvoeringen van "Accordeonola" en de gastartiesten bij te wonen.
"Accordeonola" had in de jaren vijftig artiesten van wie weinig mensen hadden gehoord, maar die
later bij de opkomst van de televisie uitgroeiden tot de groten in de vaderlandse "showbiz".
Willy Alberti, de Amsterdamse Napolitaan, was er één van. Rita Cortia, een dame van omvang, was
een ander. Ook de Mounties, nog zonder René van Voren met met wijlen Piet Plevier, konder zich in
de belangstelling van het Accordeonola-publiek verheugen. De Selvera's, het Limburgse zingende
damesduo, behoorden ook tot de medewerkenden. Zij hadden een contract getekend met de
Sleeswijk-revue, maar vergaten dat met "Accordeonola" eerder een contract was afgesloten. Een
drukke briefwisseling volgde, een oplossing werd gevonden: de Selvera's kwamen optreden, maar na
de voorstelling bij Sleeswijk. Zij arriveerden om kwart over twaalf 's nachts bij het casino.
Rotterdam
Niet alleen Den Helder toonde belangstelling voor "Accordeonola". Er kwamen uitnodigingen uit
Rotterdam, Amsterdam, Emmeloord, maar ook uit Limmen en Wervershoof. Geen zee ging de vereniging
te hoog. De heer C. van der Plaat, de huidige voorzitter van Accordeonola, een sappig verteller,
verhaalt over de gedenkwaardige reis naar Rotterdam: "Het vroor dat het kraakte. Tot overmaat van
ramp had het die dag geregend en het kostte moeite op je benen te blijven staan. We hadden de,
hele dag zitten dubben of we nu wel of niet zouden gaan. We hebben het wel gedaan, maar met ware
doosverachting. Toen we in Rotterdam aankwamen, stonden die mensen daar ons met zulke ogen aan te
kijken. "Hoe durven jullie, met dit weer. We hadden jullie al afgeschreven".
De eerste repetities hield Accordeonola in de kapperszaak van Van Ooyen in de Helderse
Sluisdijkstraat. Zondagmorgen werden alle kapperswerktuigen opzij geschoven om de vereniging de
noodzakelijke, ruimte te geven. Het eerste optreden, werd gegeven op 22 maart 1952. Het Stedelijk
Muziekkorps trad voor de pauze op, na de pauze een toneelstuk dat werd opgevoerd onder de
heroïsche titel "Als de plicht gebiedt". Daarna" was het de beurt aan de accordeonvereniging.
Krantenrecensies spraken later van een "verrassend verfrissend geluid".
De dirigent in die tijd was de heer Steinroth. Hij wist in korte tijd van ongeschoolde muzikanten
een hecht geheel te maken, waardoor de vereniging al gauw een vaste kern van luisteraars tot zich
trok. Eén van de grootste successen was weggelegd in Den Helder. Op 10 oktober 1954 werd ter
gelegenheid van het honderdjarig bestaan van het KIM een concours gehouden voor
accordeonverenigingen. Dit werd georganiseerd door "Accordeonola" en gehouden in 't Huys
Tijdtverdrijf". Het jubileum van het KIM was aanleiding om een feestweek te organiseren, onder
het motto "Den Helder marinestad". Accordeonola had twintig accordeonverenigingen naar de marine
stad weten te halen. De happening werd geopend door burgemeester Rehorst. De opvoering werd een
groot succes.
Ook nu successen
De successen voor de vereniging zijn niet voorbij. Tijdens een concours in Emmeloord werd de
vereniging gepromoveerd naar de klasse "uitmuntendheid" van de Nederlandse Accordeon- en
Mondaccordeonbond, het hoogst bereikbare op dit gebied.
De accordeonvereniging, staat nu onder de bezielende leiding van dirigent Wim van der Tak,
muziekleraar. Alle spelende leden "hebben" nu muziekschool. De bestuursleden van de vereniging
zeggen zeer blij te zijn met de medewerking van de heer Van der Tak, die volgens hen een geheel
eigen klankbeeld aan de muziek geeft.
Op 17 oktober viert de vereniging met onder meer een opvoering in de schouwburg het
vijfentwintigjarig bestaan. Verder is er 's middags om half drie een receptie.
|
Bericht van de dochter van oud-erelid Henk van de Berg
Op dinsdag 25 maart 2008 schreef de dochter van oud-erelid Henk van de Berg het volgende
bericht in het Gastenboek :
Omdat ik verleden week te horen kreeg dat Accordeonola een optreden gaat verzorgen in de Petrus
en Paulus kerk maar niet precies de tijd wist ben ik op jullie site gaan kijken. Ontzettend
leuk te ontdekken dat mijn vader Henk van den Berg, inmiddels overleden, op de foto staat van
de beginperiode (middelste rij, geheel links). Hij was mede oprichter en is jarenlang
voorzitter geweest. Ik wens Accordeonola een goede toekomst met veel speelplezier.
Groeten,
Ruth van den Berg
|
Verhaal van Leo Mahieu
In het blad van het Huisduiner Belang, april 2008, stond een verhaal van oud-lid Leo Mahieu, die
daarin vertelde over de oorlogsjaren en de jaren daarna. In dit verhaal vertelde hij ook over
Accordeonola. Leo Mahieu was één van de eerste leden van Accordeonola en heeft destijds ook
muziek voor Accordeonola geschreven. Hieronder een aantal fragmenten uit het verhaal van Leo
Mahieu.
Mijn naam is Yorgos Dalman. Ik ben de bezoekvrijwilliger van mijnheer Leo Mahieu. Leo woont in
De Vlasborch, een instituut voor visueel gehandicapten in Vught. Daar bezoek ik hem elke week
en dan bespreken we de dagelijkse politiek, kijken sport op t.v. of luisteren naar klassieke
muziek. Soms ook springen we op de tandem en rijden we naar het dorp voor boodschappen.
Ik ken Leo nu bijna twee jaar. En inmiddels weet ik dat Leo vol verhalen, herinneringen en
anekdotes zit. Steeds meer kreeg ik de neiging de verhalen op te schrijven en uiteindelijk
heb ik dat ook gedaan. En al die herinneringen en anekdotes zijn bij elkaar een verhaal
geworden. Een verhaal dat soms grappig is, soms ook minder leuk, maar wel altijd mooi. ...
... Leo's vader had zelf ook een radio thuis, deze stond verborgen onder een stoel in de
woonkamer. "Het begin van Radio Oranje, de openingsmelodie, waren de eerste noten van de 5de
van Beethoven," zegt Leo. "Ik hoor het nu nog. Dat krijg je er nooit meer uit." ...
Muziek werd Leo's grote passie. Misschien kwam dat wel door Beethovens 5de van Radio Oranje.
... Nog tijdens de oorlog had Leo accordeon leren spelen. Wanneer na de oorlog in Huisduinen
het badseizoen opende, ging Leo met zijn accordeon aan het raam zitten en speelde hij en was
het van 20:00 tot 23:00 uur met de badgasten zingen geblazen.
Veel van de toeristen waren jonge Duitsers, maar Leo kon er opmerkelijk goed mee opschieten
Hij had geleerd dat in de werkkampen ook Duitsers te werk gesteld werden en dat ze niet
allemaal fout waren. Naast de bakkerij van Leo was een ijssalon gevestigd. De terrassen zaten
elke avond vol. Één keer was er een Duitser met een gitaar. De sfeer was uitstekend en zo
kreeg Huisduinen zijn faam.
Na de oorlog was hij lid van vereniging Accordeonola. De repetities vonden plaats in de
plaatselijke kapsalon aan de Sluisdijkstraat. Later kwam er een aparte ruimte vrij, die iets
verderop aan de Oostslootstraat gelegen was en die Leo kon bereiken met de bus. Het eerste
concours waaraan ze meededen liep op een mislukking uit. "Het was in Amsterdam en we dachten
dat doen we wel even. Nou, niet dus." Een jaar later echter, behaalde Leo met zijn kompanen
van Accordeonola de tweede plaats.

Hier speelt Leo accordeon tijdens het gezamelijke
ontbijt t.g.v. het 75-jarige bestaan van HB in 2005
|
Bericht van Jack van Pel
Op zondag 11 mei 2008 schreef Jack van Pel het volgende bericht in het Gastenboek :
Als oud lid van Accodeonola, kwam ik toevallig op jullie website. Ik werd lid in 1955 denk ik.
Op de foto uit 1953 herken ik de dirigent, de heer Steinroth, ex marinierskapel dacht ik.
Links staan de hr. Nico Droog en de hr. Henk van de Berg, de voorzitter. Rechts Cor Heit en de
blinde Leo Mahieu. In 1958 ben ik uit het orkest gegaan omdat ik Den Helder ging verlaten. Een
paar jaar later ben ik nog eens te gast geweest, toen was de hr. v. Glabbeek de dirigent.
Daarna ben ik naar Duitsland vertrokken, toen naar Amerika en toen weer naar Duitsland. Zowel
in America en Duitsland heb ik veel gespeeld. Nu woon ik alweer dertig jaar in Drachten. Ik
begeleid het Smartlappenkoor 'Tussen Wal en Schip' uit Hardegarijp.
Ik wens u veel succes en veel plezier met uw muziek.
Groeten Jack van Pel
|
Bericht van H. van Dijk
Op woensdag 3 september 2014 schreef H. van Dijk het volgende bericht in het Gastenboek :
Leuk de site te ontdekken van Accordeonola waar ik zelf onder leiding van de heer Gladbeek accordeon heb leren spelen.
Dat is lang geleden. Zover ik me nog kan herinneren ben ik begonnen in de Sluisdijkstraat waarna we toen naar een
zijstraat van de Sluisdijkstraat verhuisden. Ook de muziekschool in een school aan de Molenstraat hebben we nog
gespeeld. Houten bak op je bagagedrager, accordeon er in en naar les. Voor het examen heeft de heer Gladbeek ons zelfs
thuis nog bijgespijkerd. Een heel aardige man. Mijn accordeon kochten we toen bij winkel Droog.
Ik wens Accordeonola heel veel succes.
H van Dijk, Callantsoog
|
|
|